Aku melangkah masuk ke Sekolah Menengah Agama Maran masa tahun 2001. Dan aku ditempatkan di dorm A. Aku bersama beberapa rakan seusiaku yang mana kami juga ditempatkan di kelas yang sama iaitu 1 Al-Abrar (Berbakti). Macam biasalah bila dah duduk kat asrama ada gak budaya adik-kakak angkat ni. Aku tidak menjadi adik angkat kepada sesiapa tetapi aku meminati sorang senior ni yang dipanggil Kak Ina. Disebabkan ada beberapa orang yang nama Ina. Kami panggil Kak Ina Mustaqim. Akak ni baik. Memang ramai jugak yang minat akak ni. Masa aku tingkatan 1, Kak Ina tingkatan 4 dan bila aku tingkatan 2 dia dah tingkatan 5. Dan pada tahun berikutnya, aku dah tak de jumpa Kak Ina. Sebelum aku masuk sekolah ni, aku tak pernah salam dengan abah sebab abah garang. Aku tak berani. Dan Kak Ina pernah tahu itu dariku dan dia menasihati aku supaya menyalami abahku dan aku lakukan itu. Jasanya sungguh besar sebenarnya dan aku tak kan lupa dia. Dia senior yang baik dan kelakar.
Last aku dengar cerita dari kawan-kawan aku, Kak Ina dah berkahwin. Alhamdulillah. Moga bahagia dan dirahmati Allah hendaknya. Tahun 2006, aku sambung belajar kat Sekolah Tinggi Agama Sultan Abu Bakar, Pekan AKA Kuliyah/STASAB. Tahun 2007, Alhamdulillah dapat sambung kat UUM, Sintok ku tercinta..hehehe..kat sini aku jumpa sorang lagi hamba Allah ni nama panggilan dia Ina. Masa hari pertama orientasi course kat dalam DKG 5/1, tika masa senggang kat dalam dewan, aku tanya orang-orang sebelah kalau jadual sama, sebab majoriti member yang sama kolej (masa tu sistem kolej lagi sekarang dah tukar pada Dewan Penginapan Pelajar;DPP) Tradewinds, aku dengan Zura je. Yang lain, berlainan kelas. Dan orang yang aku tanya tu, Ina. Kebetulan jadual kami mostly sama. Tapi Ina duduk Kolej Muamalat. Bermula hari itu, kami terus kawan
Dan sepanjang perkenalan, aku senang sangat berkawan dengan Ina. Gaduh? Gaduh besar tak de, tapi kecik hati mungkin pernah. Aku pernah cemburu bila Ina rapat dengan kawan aku sorang ni, tapi aku cuba terima. Tak nak lah gaduh-gaduh.Aku pernah rasa Ina jauh dari aku bila dia rapat dengan yang lain, tapi aku juga kawan dia. Dia juga berhak ada kawan-kawan yang lain. Lagipun, bukan salah berkawan. Ina pun bukan melupakan kawan. Alhamdulilah sepanjang 3 tahun kat UUM, kami sangat rapat. Dah kenal perangai dia. Ada jugak yang dia rahsiakan dari aku. Yang aku tahu dari mulut orang lain. Tapi, aku terima secara positif. Mungkin dia belum sedia nak cerita kat aku. Masa Ina bercouple dengan sorang budak ni, aku tak berapa suka budak tu. As a friend ok tapi sebagai pak we tak kot. Tak tahulah kalo Ina cuma nak couple sbb tengok orang lain couple. Aku pulak tak suka begitu, kalau nak, serius. Bukan main-main. Keluarga Ina tahu dia ada cple jadi aku tak nak campur sangat, selagi masih ok. Masa diog cple,kami masih kawan macam biasa tapi ada lah masa yang Ina tak dapat sama dengan aku, dengan kawan2 yang lain. Sebb keluar ngan lelaki tu. Tak lama pastu diaorang putus. Jujurnya aku yang marah lebih dengan budak laki tu. Tapi semuanya ada hikmah. Kalau Ina terus cple, mungkin di waktu semester terakhir kami, kami tak dapat luangkan banyak masa bersama.
Masa yang sama aku kat UUM jugak aku kenal lagi sorang Ina. Masa dalam Persatuan PERKIM UUM. Aku kenal Ina yang bertudung pendek, yang segan nak dalam kelompok orang bertudung labuh. DTapi, tak lama kemudian, aku nampak Ina dalam tudung labuh, yang manis dalam kesopanan muslimahnya. Aku jadi kagum dengan Ina. Dan sejak dalam program pertama, kami kenal, kami terus jadi baik. Baik, dan aku senang berkawan dengan dia.Sehingga kekadang aku yang jadi segan dengan dia.
Bila aku fikir balik, Allah pernah berikan aku Ina, dan kami terputus hubungan tapi kemudian Allah hadirkan dua Ina yang sangat ku sayang. Moga2 Allah perlihara kedua sahabatku ini..Amin…
No comments:
Post a Comment